İman büyük şeydir. Her şeye can veren odur. Bir insan veya bir millet, bir defa inanmaya başladı mı, çabucak büyür, yükselir ve yükseltir. Yenilmez bir kuvvet olur.
Halk kütlesi yerde yatan ve çürüyen bir saman gibidir. Büyük adamlar, yani kahramanlar ise, gökten düşen, samanı tutuşturan, halk kütlelerini canlandıran ve harekete geçiren bir şimşek gibidir.
Büyük ve üstün insanın yanlışları, ay ve güneş tutulması gibidir. Onun da yanlışları vardır. Bütün insanlar bunları görürler, o değişir, bütün insanlar yine onu ararlar.
Tarihi şanlı zaferlerle dolu olan büyük Türk milletimizin 30 Ağustos Zafer Bayramını en içten duygularımla kutlar, aziz şehitlerimizi minnet duygularımla anarım.
Aslında yapılan şeyden daha önemli olan şey ne kadar sevdiğidir. Bazen dünyaları koysan önüne yetmez. Bazen de ona ufacık bir önem verip bir şey yapmak onu çok mutlu edebilir. Peki bir insan neden sürekli ya da çok büyük fedakarlıklar yapıp daha
Hz. Muhammed (s.a.v.)şöyle buyurmuştur: "Sevmediklerinize sabretmedikçe, sevdiklerinize kavuşamazsınız." Peygamber Efendimiz böyle buyururken, nasıl sabretmememizi söyleyeni duyabiliriz ki... Sabır yüzsüzlük değil, büyüklüktür.
İnsanlar en büyük hatalarını kaybetmekten korktuklarında yaparlar. Oysa hayat bir yarıştır ve bu yarışı, ancak kaybetmekten korkmadığın zaman kazanabilirsin.
Okumayan insan hayatta hiç bir zaman başarılı olamaz. Allah bize bilgi sahibi olalım diye bir kitap gönderiyor Kuran'ı kerim ve Kuran'ı kerim'in ilk ayeti 'OKU'. Bu da bizlere çok büyük örnektir.
Birbirimize dokunmalarımız korkak kelebeklerdir Dokununca renkleri yıkılan... Çünkü küskün çocuklar inanmazlar. Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır. Susarım içimde bir yangın başlar. Dokunsam arta kalan sen kül
Sana dur gitme diyemem, sen gitmeyi kafana takmışsın bi kere. Gitmek senin en büyük kurtarıcın olmuş sanki bir fil kadar uzun hayatı istememiştim zaten.
Güzellik, birlik, beraberlik dolu, her zaman bir öncekinden daha güzel ve mutlu bir Ramazan Bayramı diliyoruz. Büyüklerimizin ellerinden küçüklerimizin gözlerinden öpüyoruz.
Ben sana hep üşüyordum, Çünkü kıştım. Nakıştım, bakıştım. İnkar etmiyorum da bunu, Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım. Ve lütfen inkar etme; Sana en çok ben yakıştım. - Özdemir Asaf